Zbudowany przez Kajetana Sierakowskiego pod koniec XVIII wieku jest dziś najstarszym zachowanym w całości zabytkiem Sopotu. Ród Sierakowskich był właścicielem dworku tylko przez 17 lat (1797-1814). Podczas jednego z letnich pobytów, z Antonim Sierakowskim- synem Kajetana, przyjechał tu na krótki wypoczynek jego przyjaciel – siedemnastoletni Fryderyk Chopin. Od 1974 roku dworek stanowi siedzibę Towarzystwa Przyjaciół Sopotu prowadzącego tam herbaciarnię, wystawy plastyczne, czwartkowe koncerty kameralne oraz różnego rodzaju odczyty.

Klasycystyczny dworek Sierakowskich należy do najstarszych zabytków budownictwa sopockiego. Obecnie – jako siedziba Towarzystwa Przyjaciół Sopotu – pełni rolę jednego z najaktywniejszych w mieście ośrodków życia kulturalnego. Na parterze zachowały się zabytkowe detale: kaflowe piece z końca XVIII w., kilkoro zdobnych drzwi dwuskrzydłowych, liczne okucia metalowe, stiukowe fasady, rozeta i malowidła na suficie. Ściany pokoi dworku służą galerii sztuki współczesnej, w której co roku organizuje się około 15 wernisaży. W każdy czwartek o godzinie 18.00 w dworku odbywają się koncerty muzyki kameralnej. Organizowane są również spotkania literackie. Gościł tu m.in. francuski pisarz i rysownik Roland Topor, a także wielu znakomitych poetów i pisarzy polskich: Wojciech Wencel, Olga Tokarczuk, Jerzy Pilch i Andrzej Stasiuk.

W kameralnych wnętrzach na parterze dworku Sierakowskich mieści się kawiarnia ‚U Hrabiego’. Serwujemy tu domowe ciasta, aromatyczne herbaty, kawy, desery, koktajle oraz piwo. Jest tu niedrogo, przytulnie i bez papierosów (jedno z naprawdę nielicznych takich miejsc w Trójmieście). Otwarte codziennie od 10.00 do 22.00, a w piątki i soboty nawet dłużej.

Źródło: Stowarzyszenie Turystyczne Sopot

W 2002 r. Pracownia Projektowa M. K. Szotyńska otrzymała za projekt tego budynku nagrodę główną w Konkursie Wielkich Marzycieli (w kategorii „Architektura”). Koncepcja architektoniczna budynku plasuje się w szeregu dzieł oryginalnych, tworzonych np. przez Gaudiego, Hundertwassera, Gehry’ego, przyciągających miłośników architektury i turystów, a jednocześnie nawiązuje do niezwykłej atmosfery Sopotu, klimatów tworzonych przez Pera Dahlberga czy sopockich zjawisk nietuzinkowych, takich jak parady jazzowe, biesiady uliczne i osobowości takie, jak choćby Parasolnik. We wnętrzu Krzywego Domku swoją siedzibę mają puby, restauracje, sklepy.

Krzywy Domek

Źródło: Stowarzyszenie Turystyczne Sopot

Ulica o długości 635 m, stanowi dziś główny deptak nadmorskiego uzdrowiska, zamknięty dla ruchu samochodowego. Biegnie na miejscu dawnej drogi gruntowej łączącej od XVII w. sopocką wieś z osadą rybacką nad brzegiem morza. W przeważającej części zabudowana jest po obu stronach domami mieszkalnymi z przełomu XIX i XX w.

Przy Monciaku znajdują się głównie restauracje, kawiarnie oraz kluby. W sezonie jest to – obok Drogi Królewskiej i Skweru Kościuszki – najtłumniej odwiedzane przez turystów miejsce w Trójmieście.

Źródło: Stowarzyszenie Turystyczne Sopot

Najdłuższe w Europie drewniane molo (511,5 m), przecinające sopocką plażę, to miejsce rekreacyjnych i zdrowotnych spacerów (stężenie jodu na częściach najdalej wysuniętych w morze jest dwukrotnie większe niż na lądzie), organizacji licznych festynów, a jednocześnie przystań turystycznej żeglugi pasażerskiej oraz tramwajów wodnych.

Molo

Molo nocą

 Źródło: Stowarzyszenie Turystyczne Sopot